Λοιπόν, έφτασες πάλι στο σημείο που κοιτάς τον καθρέφτη και λες «αυτό ήταν, ξεκινάω διατροφή». Μέχρι εδώ καλά. Τι θα μπορούσε όμως να πάει στραβά; Αλλά μετά έρχεται η πραγματικότητα: Το πρωινό σου είναι σαν διαφημιστικό του «υγιεινά και ανούσια», το μεσημεριανό έχει γεύση… νεροχύτη, και το βραδινό μοιάζει περισσότερο με διαπραγμάτευση παρά με γεύμα.
Και κάπου εκεί, ανάμεσα στα αμύγδαλα και τα καρότα, αρχίζεις να αναρωτιέσαι: αξίζει να «αλλάξεις» το σώμα σου εάν αυτό σημαίνει να διαλύσεις την ψυχολογία σου; Η αυτοεκτίμηση δεν είναι απλώς το πώς νοιώθεις για το σώμα σου – είναι το πώς αισθάνεσαι για εσένα. Και εσύ δεν είσαι απλώς ένας αριθμός στη ζυγαριά.
Όχι ότι φταίνε οι δίαιτες από μόνες τους. Το πρόβλημα είναι το δράμα που κουβαλούν. «Μην τρως σοκολάτα», «Μην ακουμπάς ψωμί», «Το τυρί είναι ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς»! Και όσο περισσότερες απαγορεύσεις έχεις, τόσο πιο πολύ αισθάνεσαι ότι όλα περιστρέφονται γύρω από αυτό που δεν μπορείς να φας.
Σκέψου το έτσι: μια δίαιτα είναι σαν… μια κακή σχέση. Σου λέει συνεχώς «δεν είσαι αρκετά καλός», ενώ υπόσχεται ότι αν προσπαθήσεις λίγο περισσότερο, ίσως – λέμε ίσως – σε αγαπήσει. Αλλά γιατί να δεχτείς μια τέτοια συμφωνία;
Ξεκίνα, λοιπόν, από το βασικό. Δεν χρειάζεται να τρως μόνο μαρούλι για να είσαι καλά. Αντί να κόβεις τα πάντα, βρες μια ισορροπία που σε κάνει να νοιώθεις δυνατός και χαρούμενος. Και, κυρίως, μην ξεχνάς ότι η ζωή είναι για να τη ζεις, όχι μόνο για να μετράς θερμίδες.
Αν και η ψυχική μας υγεία είναι το παν και δεν αξίζει να την υποβαθμίζουμε για ένα «τέλειο» σώμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σωστή διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στην ευημερία μας. Η υγεία μας είναι το πιο πολύτιμο αγαθό, και το να προσπαθούμε για μια ισχυρή, υγιή ζωή, χωρίς υπερβολές, είναι το κλειδί για να αισθανόμαστε καλά σε κάθε επίπεδο.