Η απόφαση πάρθηκε. Κουρασμένος από το «doomscrolling» και τις ατέλειωτες φωτογραφίες με αβοκάντο και τοστ, είπες το μεγάλο «αντίο» στα social media για έναν μήνα. Το Instagram μπήκε στον πάγο, το TikTok σιώπησε και το Facebook (εντάξει, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν ήταν και τόσο δύσκολο να το αφήσεις). Ο στόχος; Να ξαναβρείς τον «πραγματικό» εαυτό σου, τον τύπο που κάποτε ήξερε να περνάει καλά χωρίς WiFi.
Η αρχή ήταν γεμάτη αισιοδοξία. «Θα βρω χρόνο να διαβάσω βιβλία!», «Θα κοιμηθώ νωρίς!», «Θα απολαύσω τη στιγμή χωρίς να σκέφτομαι πώς θα την κάνω story!». Ήσουν έτοιμος να γίνεις ο γκουρού της ψηφιακής αποτοξίνωσης.
Την πρώτη μέρα, αισθάνεσαι περίεργα… ελεύθερος. Σαν να έχεις πετάξει ένα τεράστιο βάρος. Χωρίς να το καταλάβεις, όμως, το χέρι πάει ασυναίσθητα στην τσέπη. Το κινητό είναι εκεί, αλλά το Instagram δεν ανοίγει. Απλώς χαζεύεις το κινητό σου με βλέμμα αγελάδας που κοιτάει τρένο.
Τη δεύτερη εβδομάδα, το μυαλό σου αρχίζει να παίζει περίεργα παιχνίδια. Κάθε τι που βλέπεις – μια ωραία θέα, τον καφέ σου, ο σκύλος που τρέχει στο σπίτι – σκέφτεσαι «Αυτό θα ήταν τέλειο για story!» Κάπου εκεί, αρχίζουν και τα πρώτα σημάδια στέρησης: Μήπως να κάνεις «αθόρυβα» μια μικρή επίσκεψη στο TikTok; Έτσι, για… επιστημονικούς λόγους;
Κάπου στην τρίτη εβδομάδα, έχεις ανακαλύψει νέα χόμπι. Περπατάς χωρίς ακουστικά (ποιος είσαι, αλήθεια;), χαζεύεις τον κόσμο γύρω σου και συνειδητοποιείς πως υπάρχει ζωή έξω από το «scroll». Αλλά και πάλι, κάτι λείπει. Το «like» που δεν έρχεται ποτέ, το σχόλιο που δεν γράφεται, η ειδοποίηση που δε χτυπάει!
Φτάνεις στην τελευταία εβδομάδα. Είσαι πλέον σοφότερος ή απλώς πιο βαριεστημένος; Η αλήθεια είναι ότι έμαθες κάτι: Δεν χρειάζεται να μοιράζεσαι τα πάντα για να τα ζήσεις. Αλλά, ας μη γελιόμαστε, η στιγμή που θα ξανακατεβάσεις το Instagram, θα μοιάζει σαν επιστροφή στη… ζεστή, γνώριμη αγκαλιά του ψηφιακού κόσμου.
Το πείραμα έληξε. Μήπως άλλαξες για πάντα; Όχι ακριβώς. Αλλά τουλάχιστον τώρα ξέρεις πως αν χαθεί το διαδίκτυο, μπορείς να επιβιώσεις. Τουλάχιστον για 30 ημέρες.