Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο όταν προσφέρεις κάτι σε κάποιον άλλον, ακόμη κι αν δεν είναι τίποτα μεγαλειώδες. Δεν χρειάζεται να το φωνάζεις, ούτε να περιμένεις ανταμοιβές. Αρκεί το απλό γεγονός ότι βοηθάς ή δίνεις χωρίς δεύτερες σκέψεις. Και αυτό ακριβώς είναι το μεγαλείο της προσφοράς – η χαρά που προέρχεται από την πράξη και όχι από την αναγνώριση.
Ειδικά κατά την εορταστική περίοδο, οι στιγμές που μοιραζόμαστε με τους άλλους γίνονται πιο έντονες. Η διάθεση για προσφορά αυξάνεται και, ίσως, είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να δώσεις κάτι παραπάνω από το συνηθισμένο – είτε είναι μια μικρή βοήθεια, ένα δώρο από καρδιάς ή απλά μια καλή κουβέντα. Κι εκεί, χωρίς να το καταλαβαίνεις, η ψυχή σου γεμίζει με ικανοποίηση.
Αυτό το αίσθημα δεν είναι υπερηφάνεια, δεν έχει να κάνει με την αναγνώριση, αλλά με τη σύνδεση που δημιουργείται με τον άλλον άνθρωπο. Είναι η χαρά του να βλέπεις κάποιον να χαμογελάει χάρη σε κάτι που του έδωσες, και να ξέρεις ότι αυτό το «κάτι» – όσο μικρό κι αν είναι – έχει αξία.
Κι αν το κάνεις με την καρδιά σου, η ευγνωμοσύνη που νιώθεις δεν μετριέται σε λόγια!