Αναρωτήθηκες ποτέ πώς είναι να ζεις μια ζωή γεμάτη με φανταστικούς αγώνες και ψηφιακούς θριάμβους, ενώ παράλληλα το μόνο που σου λείπει είναι λίγο πραγματικό… κοινό; Ας το παραδεχτούμε, το να κάθεσαι στον καναπέ με την μπύρα στο χέρι και να παίζεις FIFA για ώρες μπορεί να είναι ένα συναρπαστικό, αλλά και ελαφρώς λυπηρό ταξίδι.
Είναι εκείνες οι νύχτες που αποφασίζεις να βυθιστείς στην ατμόσφαιρα του «Ultimate Team», ξεχνώντας ότι η ζωή εκτός της οθόνης μπορεί να περιλαμβάνει πραγματικές σχέσεις και ανθρώπους (ναι, το ξέρουμε, η κοινωνικότητα είναι λίγο υπερτιμημένη). Αλλά, για εκείνη τη στιγμή, είσαι ο προπονητής της δικής σου ομάδας, πίνεις μπύρα και αγωνίζεσαι για το ψηφιακό τρόπαιο της μοναξιάς σου.
Το πιο παράξενο μέρος; Αισθάνεσαι μια μυστική ικανοποίηση. Η λύπη συνυπάρχει με την ευτυχία: «Ναι, έχω περάσει τρεις ώρες στο FIFA, αλλά τουλάχιστον η ομάδα μου ανέβηκε κατηγορία!» Και κάπως έτσι, το επόμενο βήμα είναι να ολοκληρώσεις την όγδοη σεζόν χωρίς να το καταλάβεις, ενώ ο κόσμος γύρω σου συνεχίζει να ζει – και να γελάει με τον εαυτό σου.
Η αλήθεια είναι ότι, παρόλο που ξέρεις ότι η ζωή δεν είναι μόνο FIFA, εκείνη η στιγμή στον καναπέ είναι μια μικρή απόδραση από τον πραγματικό κόσμο.