Η μάχη είναι σκληρή. Από τη μια, οι γυναίκες με αιώνες παράδοσης στην κουζίνα και την ικανότητα να θυμούνται τη συνταγή της γιαγιάς απ’ έξω. Από την άλλη, οι άντρες, που παίζουν την κουζίνα στα δάχτυλα (ειδικά εάν υπάρχει μπάρμπεκιου).
Οι γυναίκες έχουν το πλεονέκτημα της οργάνωσης. Σπάνια θα δεις κουζίνα να μοιάζει με πεδίο μάχης μετά από δικό τους μαγείρεμα. Οι άντρες όμως; Δίνουν έμφαση στην παράσταση! Εάν μπορούν να ανάψουν φωτιά σε ένα φαγητό ή να πετάξουν το αλάτι όπως ο Salt Bae, θα το κάνουν.
Από τη μία, οι γυναίκες ξέρουν πότε ακριβώς να βγάλουν ένα φαγητό από τον φούρνο. Από την άλλη, οι άντρες θα το βγάλουν με το ένστικτο – και μερικές φορές με πυροσβεστήρα.
Η αλήθεια; Δεν υπάρχει νικητής! Γιατί το καλό φαγητό θέλει αγάπη, μεράκι και – κυρίως – κάποιον να πλύνει τα πιάτα μετά! Κι ας είμαστε ειλικρινείς, εκεί αρχίζουν τα πραγματικά debates. Γιατί μπορεί ο ένας να έχει βάλει την τέχνη, ο άλλος τη φωτιά, αλλά στο τέλος πάντα κάποιος εξαφανίζεται μυστηριωδώς όταν έρθει η ώρα για το νεροχύτη.