Όταν η Shonda Rhimes δημιούργησε το Grey’s Anatomy το 2005, δεν ήξερε ότι θα άλλαζε για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε τα ιατρικά δράματα. Η έμπνευσή της; Μια απλή ερώτηση: «Τι θα γινόταν αν οι γιατροί είχαν μια ζωή τόσο χαοτική όσο οι ασθενείς τους;»
Αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Η Rhimes ήθελε μια σειρά που να δείχνει γιατρούς ως ανθρώπους – όχι ως αλάνθαστους ήρωες. Κι έτσι, το Grey’s Anatomy γέμισε με χαρακτήρες που ερωτεύονται, κάνουν λάθη και μπλέκουν σε χειρουργεία που μοιάζουν με αποστολές της NASA.
Το όνομα της σειράς; Όχι, δεν έχει σχέση με την ανατομία της Meredith Grey, αλλά με το κλασικό ιατρικό εγχειρίδιο «Gray’s Anatomy» του 1858. (Ναι, ακόμα και στα ονόματα, το Grey’s είναι πιο έξυπνο από εμάς).
Για να κάνει τη σειρά αυθεντική, η ομάδα παραγωγής παρακολούθησε αληθινές χειρουργικές επεμβάσεις. Και κάπως έτσι γεννήθηκαν μερικές από τις πιο τρελές ιατρικές ιστορίες του Grey’s: ένας ασθενής με βόμβα στο στήθος, ένας γιατρός που χειρουργεί τον ίδιο του τον σύντροφο και το περίφημο ατύχημα με τον παγωμένο λουόμενο.
Η Shonda Rhimes είχε, φυσικά, μια στρατηγική: να συνδυάσει το αληθινό δράμα της καθημερινότητας με τις τραγικές ανατροπές που μας καθηλώνουν. Εξού και τα δραματικά ιατρικά περιστατικά που άφησαν το κοινό άναυδο, αλλά και τις υπερβολές στις προσωπικές ζωές των γιατρών.
Η σειρά δεν ήταν ποτέ μόνο για τα ιατρικά θέματα. Οι προσωπικές σχέσεις (ερωτικές, φιλικές ή επαγγελματικές) διαδραματίζουν επίσης κεντρικό ρόλο και έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της σειράς. Η ένταση των σχέσεων, οι προδοσίες και οι αποκαλύψεις που απογειώνουν τα επεισόδια, είναι αυτά που κάνουν το Grey’s Anatomy μια από τις πιο εθιστικές σειρές της τηλεόρασης. Και ναι, παρόλο που δεν βλέπουμε συχνά κάποιον να «φεύγει» μόνιμα, το αναπάντεχο πάντα βρίσκεται γύρω από την επόμενη στροφή στο Seattle Grace.
Όσο για το τέλος, ποιος ξέρει ποτέ αν πραγματικά «τέλειωσε»;